دهکدهء جهانی

 

به دوست گرامی جناب دهیاشی مدیر دانشمند  مجلّهء بخارا

 

پیکى ز بخارا و پیامى ز ســــــــــــــــمرقند

 

آمد برم از دولت آن یار برومــــــــــــــــــــــند

 

آن پیک بخـــــــــــارا و نه از میر بخــــــــــارا

 

وان نامه چون قنــــــد نه از شــاه ســـــــــمرقند

 

این پیک و پیام از چه دیاریســــــــــت بدین نام؟

 

از رى که در آن جمع کریمند و کرامــــــــــــند

 

بگشــــــاى بخــــــــــــارا و بخوان تا که ببینى‏

 

گنجینهء شـــــــعر و هـــــــنر و موعظت و پند

 

در رشته کشیدست چنان گـوهر شـــــــــــــهوار

 

جمعى که پریشــان شده چون دانهء اســــــــــپند

 

یک نامه زپاریـــــــــــــس و یکى چــــامه ز لندن‏

 

یک قصـــــــــــــه ز جاپان و یکى نکته ز هالند

 

یک عرض ســــــــــــــپاس آمده از خطّهء لاهور

 

یک نامهء  شُــــــــکرانه از آنسوى ســـــــــجاوند

 

در آن بتوان یافت زتــــاریخ و زفرهــــــــــنگ‏

 

از فاتح مــــــــیوند الى خواجهء  میمــــــــــــــند

 

شیرین همه چون شـکّر و خوشبو همه چون گل‏

 

ما ســـــُـــــست دلان و همه محتاج به گلـــــــقند

 

آن را که نه بیگانه به فرهــــــنگ من و توست‏

 

خانه‏ست رى و بلخ و بخارا و ســــــــــــــمرقند

 

یک مردم هـــــــــــــمواژه و همــــــراز و هم‏آواز

 

هم تیره و هم ســــــــــــیره و هم خوى و همانند

 

خویشـــــــــــــــــــند و تبار و گپ هم اندر یابند

 

زآمودریـــــــــا تا به کنـــــار شــــــــــــــط اروند

 

خلقــــان دگر بســــــــــته به مال و زر و جاهند

 

وین خلق به فرهـــــــــنگ و زبان و خِرَد و فند

 

درویشى و خرســندیــــــــــــشان نغز شعاریست‏

 

من نیز زِیَم شاد که درویـــــــــــــــــشم و خرسند

 

خُرســــــــــند بدانیم که داریم ز فرهـــــــــــنگ‏

 

سُــــــتوار یکى ســـــایه فکن ســــــرو تنومـــــند

 

از شعر بــــــهار و ســــخن نغز خلــــــــــــــیلى‏

 

تا مثــــنوى و حـــــافظ و شهــــــنامه و پازنـــــد

 

گر ریشه این ســــــــــــرو کهن خواهى جـــستن‏

 

بندیش به هنــــــــــــــــــدوکش و بنگر به دماوند

 

ســـــــرتاســــــــــــــرگیتى شده یک دهکده امروز

 

چون فاصــــــــــــله‏ها کاسته و آســـان شده پیوند

 

چندان که به چشــــــــــــــــمک زدنى مى‏شوى آگه‏

 

در لاههء هـــــــالند زلشکر گهِ هلـــــــــــــــــــمند

 

یا آن که ببینى چه خبر هست به غــــــــــــــزنین‏

 

تو شَــــــــــــــسته به قزوین به کنار زن و فرزند

 

بگذشت زمانى که به یک مـــــــــــــــاه خبر رفت‏

 

از شهر هـــــــــــــــــرى تا زبَر غور و پســــابند

 

یا آنکه تدارک به مهـــــــــــــــــــــــى دیدن بایست‏

 

تا شــــــــــاه قجـــــــــــــر رفت زتهران به دماوند

 

این دهکـــــــــــــــــــده دارد دِهَکى ویژهء  فرهنگ‏

 

دهبـــــــــــــــــــــاشى ما نغز بر آن دِهْ شده خاوند

 

 

هر ســـــــــــــــــــال ورا باد به هر روز دو شهکار

 

از اوّل فروردین تا آخر اســـــــــــــــــــــــــــــــفند

 

آصف فکرت

 

نقل از مجلّهء  وزین بخارا